Kara Gözlüm Şiiri - Kara Osman Nalbant

Ay ışığı sarhoş etmiş aşığı
Aç da pencereyi bak kara gözlüm
Çekme perdeleri söndür ışığı
Benim yüreğimi yak kara gözlüm

Yoluna baş koymak benim kaderim
Söyle sen olmasan nere giderim
Ağrıya sızıya ben dert mi derim
Divaneyim derdim yok kara gözlüm

Seni bin yıl sevsem yine doyamam
Sen fısılda yeter eli duyamam
Dizimde uyursan elbet kıyamam
Kuşların sesine kalk kara gözlüm

Kara’yım nazlı yâr sol yanda sızım
On beşine değdi dün doğan kızım
Sen gökte ay isen ben de yıldızım
Kaldır da başını bak kara gözlüm