hasret kaldı kara gözlüm
dilinden bal akar şirin sözlüm
sana hasret kaldı özüm
belki bir gün ağlar gözüm
yol uzak karlı dağlar
kalbimde yol olursa bağlar
tükendim yorgunum ona ağlar
kalbimin köşesinde saklar
karlar eridi yol vermez dağ
hasret bitmez yalın ayağ
aşkı için kimi ölü kimi sağ
sevip gitmiyen zaten manyağ
cengiz oğlu yolun belli
ya ağıllı yada tam deli
yaşın kırk ya elli
saçlarım döküldü zaten kelli
Kayıt Tarihi : 26.4.2013 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!