Kara Gözlüm-1453-1991 Şiiri - Muhterem Taş

Kara gözlüm,
Neredesin?
Ne eylersin?
Tatlı sözlüm,
Sen bendesin.
Çünkü bir tek,
Yârim sensin.
Unuttun mu?
Masum yüzlüm, ay parçası,
Gönlün kapanmaz yarası,
Özlüyorum,
Bekliyorum,
Resmini hep saklıyorum,
O verdiğin gülü hala,
Her saniye kokluyorum.
Belki geleceksin diye,
Yollarını gözlüyorum.
Yani benim kara gözlüm,
Seni her an bekliyorum.
Ne olursun gel sevdiğim,
Sensizken çok korkuyorum.
Artık bekletme yar beni,
Ne olur gel de sar beni.
Sensiz ne hallere düştüm,
Sevdiğim gel de gör beni.
Seni sensiz yaşıyorum,
Sensiz hasret taşıyorum.
Gel ey benim kara gözlüm,
Gel sar beni üşüyorum.
Anlatmakla bitmez derdim,
Ben ki bir ömür beklerdim.
Unuttun mu yar verdiğim?
Sana nice bergüzar-ı?
Sensiz ne eylerim yârim?
kar olanı ve zararı?
Yazdım seni satır, satır,
Bilmez misin kıymet, hatır?
Unutma ey kara gözlüm,
El oğlu beni aratır.
Muhterem’i maruz eyle,
Neredesin yârim söyle?