Kara Gözlüm Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Acımak bilmedin, sevda çekerken,
Hasretin yüzünden, yandı şu gönlüm,
Özler’ mi demedin, çekip giderken,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.

Bekler mi demedin gittiğin yerden,
Koklarım ben seni, baharın yelinden,
Anlamaz hiç kimse, benim halimden,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.

Hicranı yaşattın ne yaptım sana,
Bunca yıl beklettin, dönmezsin bana,
Dert buldum beklerken senin uğruna,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.

Hicranla yaşatma şu ben kulunu
Ölüm var ölmek var, öğren sen bunu,
Dağ bayır bilmem ben, bul gel yolunu,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.

Hicranla yaşarken, bıktırdın beni,
Dönerim dedin sen, dönmedin hani,
Dönmeye söz verdin, bekledim seni
Kendini özlettin sen kara gözlüm.

Kul Yüksel hasreti çekti sineye,
Durmadan dost arar, konuşsam diye,
Dert dolmuş her yeri, çıkmaz seneye,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.

19 Nisan 2012-04-19
Antalya