Kara Gözlüm Şiiri - İsmail Bozkuş

Demek yalan diyorsun sen
Aşk denilen bu gerçeye
Neden peki ağlıyorsun
Sen ardından gidenlere

Bir kerecik gerçekleri
Görebilsen kara gözlüm
Umutların gölgesinde
Aşkımızı sen öldürdün

Ümitlerin kan ağlıyor
Duyguların darma dağın
Sen günaha giriyorken
Gururunmuydu ortağın

Nasıl rahat uyuyorsun
Vicdanınla sen başa başa
Kaç gönüle değer verdin
İnanmıyorken sen aşka

Üzülürüm yinede ben
Andığımda böyle seni
Mutlu etmez hatırlamam
Senle geçen günlerimi