Kara gözlü yarim Şiiri - Atilla Adsay

Ey uzaktaki kara gözlü yarim
Hasretini çektiğim diyarım
Hüsnü cemalin esir aldı beni
Kalbim kafeste çırpınır kanarya gibi

Bir salıversem aşk diyarına
Ne yağmur dinler ne kar fırtına
Açma pencereni rüzgar amansız esiyor
Kanatlarım buz tutmak üzere donuyor

Ey uzaktaki kara gözlü yarim
Her mevsim demini bekliyor
Güneş her gün bir daha doğuyor
Akşamlar birbirini izliyor

Tıpkı gözlerim seni gözlediği gibi
Yine şafak söküldü dün gibi
Seherin estiği bir nefes heyecan
Karagözlerin gölgesinde kaldım

Mor dağlara şarkınla seslendim
Bir fırtınamı lodosumu esen
Aldı sevdamızı attı kör karanlıklara