Gözlerinde umudun ahını saklayan
Karanlık bakışlı yar
Olmazların yolunda kayıp gider umutların
Açmaz gönülde ki sevgi çiçeği
Bir bir dökülür umut ağacının yaprakları
Solmuş gözlerinin ardından doğar güneşin
Hak etmediklerin an ve an gelir gönül pencerene
İntikam hırsı sarar kırılmış gururunu
Öyle saf öyle temiz ki ruhun
Nur kokusu salar bedenine
Sırlar penceresinden gelip geçer yaşamın izleri
An ve an sorgularsın solgun yüzünle yaşamı
Yanlış yer ve yanlış insanlar sıralanır ardı sıra
Sürüden kopmuş körpe kuzu gibi
Çakallar diyarında gezer durursun
Karanlıktır bakışların,gittiğin yolda kendi karanlığında kaybolursun
Hiçbir inat,rüzgarın kollarındaki ateşin yakışını kıramaz
Yasaklar ve olmazların dünyasından kopup gelen yar
Suyun üzerinde yanan ateşten elbet su korur
Balığın dünyası yine sudur
Kaçmak korkaklara göreyse kaçan sen olma bu kez
Asil yüreğine bir nebzede olsa leke koyma
Tarih savaşıp kazananların destanlarıyla süslü
Yaşam savaşında bir kaçışa daha baş koyma
Karanlık bakışlı kara gözlü yar
Ay ne kadar aşka davetkarsa,Güneş te bir o kadar gerçekçidir
İnsanoğlu hep hayal kurar,
Çünkü insan, hep imkansız görünenleri arar yar.
10/05/2008
Kayıt Tarihi : 10.5.2008 15:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/10/kara-gozlu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!