İçimi sana nasıl döküp anlatacağım düşünmeye gerek yok
Aynada senin gülen yüzün derim
İçim öyle sen ve sensizlikle dolmuş ki
Ayakta gidecek yer bile yok
Biliyorum hiç gelmeyecek gün gibisin
Çünkü insanlar öldükten sonra
Diğer günleri hiç görmezler işte
Artık duvar öre öre taş oldum sana
Ne söylesen kar etmez bana
Hatta seviyorum desen bile
Bütün kuşlar uçup gitmiş yüreğimden
Karanlık sabahlara uyanıyorum sessizce
Sana yalnızlığa açılan bir kapı var
İçindeyim
Çıkamıyorum
Ne tuhaf çıkmakta istemiyorum
Bir şiire inanıyorum delicesine
Bir de yaratandan dolayı kara gözlerine…
Kayıt Tarihi : 20.2.2024 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dilinize sağlık
Teşekkürler
TÜM YORUMLAR (1)