Kara Gözlerin Şiiri - Batur Alp Akgül

Kaç bahar önceydi seni gördüğüm,
Simsiyah saçların, kara gözlerin,
Çözülmedi içimdeki kördüğüm,
Gönlümde kanayan yara gözlerin.

Dönebilmek mümkün olsa geriye,
Nefes nefes döneceğim oraya,
Girmeseydi bahtsız yıllar araya,
Yakmazdı ömrümü çira gözlerin,

Umutlarım darmadağın nerdesin,
Acılarım yığın yığın nerdesin,
Kopamadın, söyle bana sen nesin,
Deli etti beni sara gözlerin.

Hasretinle doldum doldum boşaldım,
Katılaştım, yosun tuttum, taş oldum,
Umut denen dağa kara kış oldum,
Beni ısıtırmı kara gözlerin.

Hiçbir yolun sonu varmadı sana,
Hep karanlık çöktü gittiğim yana,
Bahtım bundan böyle kına yak kına,
Yıktı hep senin bu bera gözlerin.