Kara Gözlerin Şiiri - Osman Öcal

Yazısı silinmez tuğrası haktan,
Gönül tecellisi kara gözlerin.
Başıma sevdayı doladı çoktan,
Turna teleğinde çıra gözlerin.

Mavi bulut gibi süzülen huma,
Yırtılan yüreğim tutar mı yama,
Her alazda kolay yanmazdım amma,
Oklayıp düşürdü kora gözlerin.

Ehrama üflenen son dilek gibi,
Kanadı desenli kelebek gibi,
Sevisi cennetlik bir bebek gibi,
Sineme sardığım dara gözlerin.

Halkası süslenmiş ana beşiği,
Ay simada yıldız yıldız ışığı,
Diz üstüne getirmez mi aşığı,
İnzivaya çeken Hira gözlerin.

Vuslatî gark eder şöhreti şanı,
Neyleyim cefakâr sevgisiz hanı,
Kalan ömrümüze sürgün mekânı,
Sanki Akdeniz’de Mora gözlerin.

Osman Öcal