Kara Göçebe Şiiri - Meltem Öndüç

Ruhumun çingene zamanı
dans ediyorum
döne döne, sekerek varıyorum bir ıssızlığa
otların arasından, sabahın o ilk kızıllığında
ve akşamdan kalma kimyasal bir sarhoşlukla
sarma bir sigara dudağımın arasında

Müziği duyuyorum
tatlı bir rüzgar kavalyem
sen alacakaranlıktan el ediyorsun
görüyorum görünmez esmerliğini,
soluksuz uzanıyorum boynuna
ki orası esrik, ayrı bir coğrafya
Ben geldim diyorum,
rüzgarın emanetiyim sana.

"Kokuyorum, çok sarılma" diyorsun.
Çöp arabasını kenara itip,
bir sigara da sen yakıyorsun
bilsen nasıl da mağrursun
öyle gülümsüyorsun

Sana geldim ben diyorum
kokun ateşte köz bir kozalak
kokun solucanlı, çamurlu bir toprak
kokun isli, kokun tozlu bir ara sokak,
ah diyorum çocuk,kavga ve aşk
elbette başka, başka kokacak.

Sen yine gülüyorsun
bir geniş ıssızlık gülüyor.

"ormana yürüyelim mi" diyorsun sessizce
dans edeceksek olur diyorum,
düşüyorum salınarak önüne..
müzik kokuna,kokun ruhuma
ruhum tenine karışıyor,tenin terime
ormanın derinliğinde
dans ediyoruz neşeyle
yüzümüz aşk'a dönük
bir çift hayal, kara göçebe..

Biz böyle kaybolduk seninle.