Kara Gece Şiiri - Mehmet Gündoğan 2

Kara gecenin yazgısıyla boyanmıştı yüreğim,

fısıltılarıyla sessiz söyleyeceğim seni sevdiğimi;

kasvetin kucağında martılar şarkı söylüyorken,

yıldız yaprakları, yankı dalları, aykıyılarından,

usulakar katmer öpüşlerde erguvan kayalıklar.

Renklerini kesik okuyor vücut nü koridorlarını;

rüzgâr yolu olmayan gözlerine yazıyorken adını,

yağmurun gölgesi düşsüz uykular kadar serindir;

prelüt bir bestenin ırakgörür uhrevî utkusundan.

Âşkların tualinde gelincikler yıkar mı gelinliğini;

tekmil kapatınca maneviyatın kabrine kalbimi,

fısıltılarıyla sessiz söyleyeceğim seni sevdiğimi.