Kara Emmi'ye Mektup- 5

Doğruluk 'yokum!' der, gökten aşağı
Dağılmış yer kürre bi görsen Emmi
Bu sırra eremez dürüst mert dağı
Düzeni bozuldu bi görsen Emmi

Cayır cayır yanar gövdesiz başlar
Baş üstünde gezen sahibin taşlar
Her taşın altında solucanlar var
Dil bulanmış zehre bi görsen Emmi

Abdest suyu ağlar; bin türlüsü kir
İmamlar çıkarcı, hacılar sefir
Bu bir yalan dünya, bu bir kör devir
Suçu görmez oldu bi görsen Emmi

Deyyus, fitne fesat hepsi bir safta
Yalaka boşboğaz ölmedi - hasta
Hiç huzur kalmadı bizim bu katta
Şimdiki töre bu, bi görsen Emmi

Ne güzel insandın, dolmuyor yerin.
Dost olmaz insana öğütler verdin
El verdin; kol kapan güçlüyü yendin
Azıttı kaypaklar bi görsen Emmi

Şakşakçılar baş üstünde geziyor
Zalim zulmü azmış öksüz eziyor
Yavşak yalancılar ben buyum diyor
Yersiz yerli olmuş bi görsen Emmi

Sen yerinde rahat uyu soluksuz
Herşeye tamahkar eden aç, susuz
Açıktadır kıçı başı ve donsuz
Rezil rüsvah olmuş bi görsen Emmi