Kara Emmi'ye Mektup-3

Bizim burda herkes farklı yabancı
Herkeste bir dert var, bakar bakıcı
Kimi çok dilenir, kimi kapıcı
Malı zengin kapar, bir bilsen emmi

Yetişmez, kul dara düştü mü hızır
Varlığa güvenmek büyük darlıktır
Som altın neylesin insanlar bakır
El tutsan el vermez, bir bilsen emmi

Taşa vursan taşı doğrarken doğru
Yanlış kalmak taşa çarpmış huzuru
Öksüzsen, yaşlıysan, kendini koru
Dil bilmezler burda, bir bilsen emmi

Eksen bir güzellik, biçemezsin pak
Lezzetsiz ikramlar parçalar damak
Nasihat etsende kapanır kulak
Dinlemez olurlar, bir bilsen emmi

Derler biz insanız, bundan kime ne
Derler bak kendine; bak sen özüne
Söz söylerler sokar yerin dibine
Kudurtur insanı, bir bilsen emmi

Dolaşsamda bağı, dağı, aranı
Tat vermiyor gurbet elin her yanı
Gittiğim yerlerde dostluk boranı
Görmedim, esmedi, bir bilsen emmi

Yazılmış bir kader yaşanır durur
Bu hicran kurşunu sol yanı vurur
İnsanlık ölmüşse iyilik kurur
Herkes çeşit çeşit, bir bilsen emmi