Bir avuç kömür için,
Bir ömür verdiler.
Helal lokmayı kutsal bilip,
Yaşarken mezara girdiler...
Onlar içeride,
Sevenleri ise dışarda yandılar!
Yüzleri kara...
Elleri kara...
Bahtları daha da kara...
Yürekler yangın yeridir,
Ne fayda unutulmaz bu yara,
Şimdi hıçkırık kesilmiş SOMA!
Onlar için iki renk vardı,
Bunlardan biri kömür karası,
Diğeri ise ancak kefeninde göreceği beyazı...
Haykırır dünyaya, yüzündeki katran karası;
"Acıdır, değişmez garibin alnındaki yazgı"...
Bahtım daha da kara idi kömürden,
Neler geldi geçti bu ömürden,
Yüzümün karalığı,
Ekmeğimin helalinden...
(İstanbul / 15.05.2014)
Murat Şimşek 2Kayıt Tarihi : 13.7.2015 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir SOMA' da göçük altında kalan "Emek Şehitleri"nin aziz ruhlarının anısına atfen yazılmıştır.
Oldukça duygulu,her duyarlı vatandaşın yakından duyup yaşadığı o elim facianın,bile bile gelen katliamın unutulmaması için hepimizin zamanı geldiğinde hiç tereddütsüz elimizi taşın altına koyabileceğimizin en güzel yansımasıydı,bu oldukça etkileyici,güzel şiir.Sizi ve değerli şiirinizi canı gönülden kutluyor,selam ve saygılarımı sunuyorum..++10
Duyarlı yüreğinize sağlık sayın Murat Şimşek...
TÜM YORUMLAR (3)