Kara El'yas Soma
Çıkmayacak! Bu elmas karası yüzümden
Milletimin dinmez ezası gözünden
Ana,çocuk,abi,gelin kayıp vermiş özünden
Öyle bir acı ki;
Bir ülke paylaşsa dinmez
Küçüktür çocuk,yetim,daha dili dönmez...
Tek tek okunuyor isimler
İşitenler yaşayarak ölüyor
Kırkağaçta tükeniyor nefesler
Kim derki ölmüş,onlar şehitler
Bir feryat ki yürek parçalamakta
Güneş mi? Aydınlatmamakta hiçbir ocağı
Siren sesleri kaldı insanın tutunacağı
Ne kadim bir acı ki;
Yüzlerce evladımız görmeyecek baba kucağı
Giden gitti artık gelmez,SOrMA
Herkes gidecek tabî de bu SONA
Ama ardı önü yakacaktı,bir SOBA
Tüm ulus seninle! YASTA SOMA
M.Y.
Kayıt Tarihi : 16.5.2014 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!