Gönlümde yücelir, ışığa perde
İçimi karartır bu kara duvarlar.
Sonsuza uzanır ruh penceremde,
Gözümü bağlar, kara duvarlar.
Yerinde durup, içimde yürüyen,
Karanlığın dostu, kara duvarlar.
Işıkla beslenip, gölgesi büyüyen,
Gölgeme düşman, kara duvarlar.
Ayyaşa sırt verir meyhanelerde,
Düşmanımın dostu, kara duvarlar.
Mahkûma işkence hapishanelerde,
Zamanı durduran, kara duvarlar.
Bazen dost olur saklar ardında,
İnsanı şaşırtan kara duvarlar.
Sonra gölgesiyle ezer altında,
İnsanı aldatan, kara duvarlar.
1983
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 24.3.2009 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mahkumlar içindir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!