Hepimiz bir çiçektik,
Karda üşüyüp,
Rüzgarda fısıldayan.
Önümüz güneş,
Arkamızda umutlarımız.
Yerde kar,
Ve karda düşen kan çiçekleriydik.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta