Kara Duman Şiiri - Nizamettin Özel

Üzerimize çöken şu kara dumanı,
Şimdi anlatmanın tam zamanı.

Her şey bir bir geldi, ardı ardına;
Biz uğursuzluk desek de bunun adına

Buna başka bir isim koymalı;
Hepimiz telef olduk geçen Salı.

Önce Mehmet’in böbrekleri çürüdü;
Evimizi bir hüzün, bir acı bürüdü.

Ardından Şero’nun kolu kırıldı;
Parmaktan omza kadar alçıya alındı.

Sağlam biri kalmadı ki evimizde,
Mehmet haftada üç gün diyaliz’de.

Şero ise oynatamıyor sağ elini;
Kurban keselim diyor evin gelini.

İyi sayılmaz benim durumum da,
Nefes gelmiyor, problem solunumum da.

Ya astım diyorlar, ya bronşit;
Fark etmez ikisi de birbirine eşit.

Ölüm kol geziyor yanı başımız da;
Hayırlısı ne ise o olsun hakkımızda…

Not: 22.07.2003 Salı günü akşam saat 18,40