Kara Domuz Vadisi

Çiy yavaşça damlar ve rüyalar yoğunlaşır; önüne aniden
Düş mahmuru gözlerimin, meçhul mızraklar savrulurlar.
Ve sonra düşen atlıların gümbürtüsü ve bilinmeyen
Öldürücü orduların naraları, kulaklarıma vururlar.

Hâlâ çabalayan biz, yanında sahildeki Dormen’in,
Tepedeki Kral Mezarı’nın, gün, boğulup çökerken içinde çiyin,
Dünya imparatorluklarından bıkıp eğileceğiz önünde senin,
Efendisi sessiz yıldızların ve alev alev eşiğin.

Çeviren: Osman Tuğlu