Kafam karışıktır benim.
Bir kuşun uçuşu, duran bir çiçek, kırık masa
Karıştırır kafamı arsızca.
Düşünürüm her şeyi olur olmaz
Düşününce bir yol bulsam
Bir yere varsam, amenna
Düşünürüm öylece
Varlığımı
Yokluğumu
Yok oluşumu
Yoktan var oluşumu
Ama benim düşünce gemilerim hiçbir zaman ulaşmaz limana
Kara Denizde batan gemiler var ya
O gemiler benim düşünce yüklü gemilerim
Üzülmeyeyim mi
Siz şimdi kaybettiğiniz bir parça metale ne kadar üzülüyorsunuz, dimi?
Benim düşüncelerim batıyor içimin denizlerinde
İçimin kararmış denizinde
Kara Denizimde
Bilemezsiniz belki
Yada bir ihtimaldi sorsam bilirdiniz,
Gerek kalmazdı gece yarılarına kadar düşünmelerime
Söylerdiniz belki
Düşünmeyle kapanmadığını ruh boşluğunun
Her gece içinde boğulduğum boşluğumun
Dolar mı bu boşluk?
Dahası doldurmak istiyor muyum boşluğumu
Boşluk da olsa benimdir
El bu boşluğu alıp iyi boşluk mu verecek bana?
Alıştım boşluğumla yaşamaya
Hem bence şöyle
Hüzünle dolacağına boş kalsın ruhumun içi
Çekilsin kara deniz, kurusun
Bu siyahlıktan kurtulmak için değerdi
Değer mi?
Bilmiyorum..
Dedim ya kafam karışıktır benim
Toplayamam düşüncelerimi, düşünmeye korktuklarımı, korktuğumu düşündüklerimi
Ve her şeyden önce kırgınlıklarımı
Topla kendini, diyorum bazen kendime
Topla kendini ve yapıştır
İyi ama, nasıl?
Buna cevabım yok işte
Sanki her şeye var da, sadece buna yok
Çok şey bilmem ben
Ve bildirmem kimselere
Kim, nasıl bilebilir bu çukuru
Kim görebilir bu çöküşü
Sonra diyorum ki
Yahu sen bile bilmezken bu çukurun dibini
Korkar insanlar derinliğine bakmaya
Korkar insanlar kara denizinde boğulmaya
Senin o çukura gömüldüğünü bilmeden
Otururlar karşı kayaların dibine
Ellerindeki çay olsa kırılmazdım belki bu kadar
Yada bir demet çiçek atsalar o dipsiz boşluğuma
Zoruma giden şu ki
Ayağı sendelese görse uçurumun dibini
Korkuyorlar sanki ölümmüşüm gibi
Öldürmüşüm gibi kendimden başkasını
Bilmiyorlar gittiklerinde bir mezarları bile olmuyor bende
Atıyorum hayatımın kenar mahallesinin uçurumundan
Nereye gider bilmem o çukur
Ne kadar yüksekten attığımı bile bilmem hayatımdan
Ama geri gelemezler, bunu iyi bilirim
Ben ancak kendi hayatımın çukurumu bilirim
Ben ancak kendi hayatımın çöküşünü bilirim
Kayıt Tarihi : 8.10.2019 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sultan Büşra Sağlam](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/08/kara-denizim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!