Nerden gelir nereye gider bu yol
Niçin birden bire derinleşir içindeki uçurum insanın
İşte yankısı susuşların işte çıkmaza saplanması
Yolcunun….
Bir bela süprüntüsü bu
Kırılmış bir divit
Aynada parçalanan bir ateşten kehribarım ben
Suretim bir gül yaprağına çizilsin isterim
Tez canım ben
Ruhumu herhangi baharda unuttuğum
Bakakaldığım kelebeklere…
Yakınlaşamıyorum bir türlü vuslata
Yol bul bana geçit ver bana....
Kara deliklerdeyim.
Yüreğim körpe değil...
Kayıt Tarihi : 25.5.2016 08:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/25/kara-delik-25.jpg)
Kutluyorum şiiri ve öğretmenimi içtenlikle...
Aceleci diye körpeler bilinir ama değildir bence de..
O körpelikten uzaklaştıkça acelesi olur insanın. Zamanla yarışacak değil ya, 'bugün olmazsa yarın' diyecek..
O darlık 'kara delik midir' acaba?
Kutlarım Kardeşim.
TÜM YORUMLAR (3)