Kara Delik.. Şiiri - Şubat Türkay

Kimsenin özel tasarımı olmak istemedim..

Kristal bir şehrin rüyalarında..

Beynim hala doğal mutluluk hormonları salgılarken..

Seni profilinden ezberledim. giderken..

Aşırı dozda nefret vardı damarlarımızda..

Umut hala fazla duyarsız,Charles Bukowski kitaplarında.

Ararken bulunmayan..

Bulununca aranmayan bir mutlulukta..

Gözlerine birikiyorum, damla damla..

Herkesin içinde bir kara delik olsa..

Kim nerde özgürse oraya ışınlansa

Beş saniyede bir milyon adımla..

Yine sana geliyorum..