Kara Cuma Şiiri - Mehmet Ali Yüksel

Yıl 1992 Şubat
Bir Cuma akşamı
Zaman ondokuz yirmi,
Sarsılıyor
Erzincan.

Ansızın,
Ağzında lokmasını bırakarak
Dağ çökmüş,
Kursağını tıkarak

Uyu bebem uyu,
Ak sakallı dede'nin,
Derin, derin düşündüğü,
Hadice ananın hamuru yoğurduğu,
Her şeyin olup bittiği,
Bir Cuma akşamı.

Sırma saçlılar,
Ak fistanlılar,
Ezilmiş kafalar,
Bu ne sayfalar.

Ağlar, analar ağlar
Son bağırışına kadar
Gitti gelmez yavrular
Dövünüp'te ne zamana kadar
Bir cuma akşamı.

Bu bir kader,
Veya bir yazgı'mı?
Yoksa güne göre ihmal'mi?
Yada kara bir Cuma'mı.

16/03/1992-