Kara Çocuk Mahsumluğu

seni kazıdım billur yüreğime
sensiz bir akşamın son demlerinde
bir kara çocuk mahsumluğuyla
doğan güneşi izledim
ve sevindim
belki gelirsin diye

bir ıhlamur yaptım kendime
yaşlı bir adam endamı ile
oturdum tabureme

seni hayalime ektin
filizlendin bir ağaç oldun birden

kapıyı çaldın
açtığım gibi boynuma sarıldın
'seni seviyorum' diye bağırdın
sonra yine kayboldun

mahsun bir kara çocuğun gözyaşları düştü bana