Kara Çocuktu lakabı; adını hiç sormadım, sormaya ne gerek vardı ki zaten.
Annesinin kucağında kulağına bir el ezan okunmuş yada dertli bir türkü söylenmiş, hoşgeldin sevinciyle.
Rüyaları hep maviymiş aşk tadında, barışın rengi yeşil bir çerçeve içinde.
Anlatılmayacak koca sevdalar taşıyordu yüreğinde, bir yanı Amed bir yanı sason'du dilindeki bir çoban şiirinde.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Yıllar sonra bu güzel dizeleri tekrardan, okumak gecemizin hüznüne bir damla ılık dokunuş olmuştur. Ve hüzün kaybolur. Kadife yürekli insan!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta