Kara çocuk Şiiri - Orhan Hatıl

kara çocuk bende dile geldi
akşamları geç çıktım evden
bu sevgiye dört yıl verdim
bekliyorum köprünün üzerinde
seni seviyorum yetmezmi
talan olmuşum
her gün adını anmışım
siyahlara bürünmüşüm
sensizliğin kasfetini tutuyorum
neden gülüm
seni seviyorum yetmezmi
kim yollarını bekledi söyle
söyle kim mecnunum dedi senin için
kağıtlar dolusu aşk sözü yazdı
ben kara çocuk değilim o benim arkadaşım
onun hiçranını anlattım size