Kara Çiçeğin Kışı

Bir umut bıraktın elime
Bir şarkı fısıldadın kulağıma
Ve benden ayrıldın
Şimdi bana hangi gece aydın
Hangi gece karanlık olsun
Sen beni yüreğimden vurdun
Bu saatte bütün saatler dursun
Bu ayrılık her zafere vurgun
Her sevgiye kurşun
Şimdi en büyük yenilgi
Benim yüreğim ayaklarına serildi
Basıp geçtin bakmadan
Gözlerime sadece umut bıraktın o an
Sonra sonra yok işte
Sen gittin şu caddenin girişinde
Avuçlarıma bir umut bıraktın
Kulağıma bekle diye fısıldadın
Ama sen giderken hiç ağlamadın
Bende sustum bir şey diyemedim
Eline varamadı benim elim
İşte bu işte bu benim yenilgim
Sen umursamazdın binip gittin o tabuta
Yeşillerin çığlığı sindide ruhama
Haykıramadım kara toprağa
İsyan edemedim Allah'a
Sadece sustum ellerime bıraktığın
Gözlerimden aldığın umudu saydım
Kulağıma söylediğini düşündüm
Her gece karanlık kötü olsada her günüm
Beklemeliydim ben seni ömrüm
Gelip alırdın belki benide
Sen gelmesende ben bulurum seni
Ama şimdi susmalıyım
Bu selanın sonu acıya gidiyor
Boylu boyunca caddeler
Bu kalabalık bir bir teker teker
Dağıldığında bende geleceğim yanına
Ellerine ulaşamasamda alnına
Alnın olmasada ruhuna
Bize yazılmış olan bu kara sevdaya ulaşıp
Bu aşkın kinini alıp
Susacağım
Ben sana hiç sarılamadım bilirsin
Çünkü ben hep bekledimki içime sin
Ama sen daha bu yaşta
Bu yıkılmaz aşkta
Ne yaşanılacağını bilmeden
Siyah bir çiçeği taktın
Ardına son bir kez baktın
Bana umudu bıraktın
Dedinki bekle
Söz olsun bekleyeceğim
Kıyamet gelse aleme
Azrail düşse peşime
Keder her yanımdan saldırsada bedenime
Ben söz olsun antların antı olsun
Şu ufak köşede bekleyeceğim seni
Ama söz dediğin gibi
Susacağım açmayacağım gözlerimi...