Kara Çarşamba! Şiiri - Tahsin Koç

Bir gün Çarşamba idi!
Hayat devam ediyordu
Herkes güle oynaya
Karışıp gidiyorduk
Herkes nazında edasında
Ansızın hatırladım vefa’sızı
Yüreğimi aldı bir sızı
İştah kaçtı moral bozuldu
Hep birden toz oldu
Ağzımda yemek buz oldu
Bir haber mi bir şey mi?
Hayalim birden karıştı!
Duman çöktü her şey yatıştı
Kim ayrıldı kim barıştı?
Hep soruyordu sürekli
Cevap vermiyordu bir yürekli
Beni öldürüyordu tüfekli
Telefonda parmaklar
Sürekli geziniyordu
Bir edişe içimi durmadan eziyordu
Telefon çaldı ahize kalktı
Bir an düşünceye daldım
Duydum da ayıldım
Ayıldım da ayrıldım
Meğer sıkan bu imiş canımı?
Bir yalnızlık aldı yanımı
Bütün kesildi selam
Yazmaz oldu kalem
Ne güzel günler vardı
Ah nerede kaldı o âlem
Bütün bir arkadaşlık
Böylece bitmiş oldu
Vesselam!

Ankara -1981