Kara Bulutlar Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Olması mümkün değil
Boşuna hayal kurma
O defteri kapattım
Çevremde dönüp durma.

Dünya tersine dönse
Yine de sana dönmem
İstasyonumdan çekil
Ben bu trene binmem.

Ömrümce yalnız kalsam
Dönüp bakarsam tövbe
Aşkı oyuncak ettin
Bitti artık körebe.

Dönülmez bir yoldayız
Olmadık olamadık
Aşk bizi buldu ama
Biz aşkı bulamadık.

İzmirin kavakları
Yapraklarını döktü
Bu aşkın üzerine
Kara bulutlar çöktü.