Yerde kar,gökte bulut dehşet saçıyor,
Korkarım kiyamet yakındır derken,
Hikmet i İlahi birden rahmet başlıyor.
Yağan her damlada intizam,sonra akan seller,
Yıkanınca onca isyan,nasıl da pak oluyor yereler.
Sayısız nebadat,hayat bulur körpe güller.
Meğer kara bulut örtermiş nice isyanı!
İnsanların günahı imiş,çehresinin siyahı!
Oysa bulutlar yerdeki kar gibi tertemiz ve ak,
Kar da bir koca çarşafmış zemindeki isyana bak!
Mazallah taş yağsaydı tepemize gökten,
Uyanır mıydık acep daldığımız gafletten?
Kara bulut, ört benim günahlarımı tekrar,
Ne Azim bir isimdir Settar.!
Kayıt Tarihi : 4.10.2008 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!