Kara Bir Veda Şiiri - Melih Dere

Yerim belli değil, nereye diye sorarım leyleğe;
Manyas'tan gelmiş, Fizan'a gidermiş.
O bilinmezliğe beni de beklermiş;
Bu da böyle bir terk ediş veyahut serzeniş.

Sevmem asla yalandan samimiyeti.
Amaçsız oldu artık soluduğum nefesim.
Bir gün ben de gideceğim buralardan, bilesin;
Dinmiyor asla gam ve de kederim.

Bir beni dinlesen, görürsün içimdeki boşluğu.
Yalan girdabı, ben kargaysam olur korkuluk.

Sonbahar geldi de geçti;
Soldu renkler, kalmadı artık neşem.
Nereye kadar solurum, nefesimi bilemem artık, yeter!

Ansızın gitmek lazım buralardan,
Kimse görmeden, güneş dinmeden