Mahrur bir beste kaldı dudaklarımda,
Adını her andığımda;
Şah damarı çatlıyor gözlerimin.
Esrarın gizin de kalıyor sözlerim.
Herkes anlıyor da,
Bir ben karanlık sokaklarda yaşıyorum…
“
Ağır aksak uçuyorum,
Kanadı kırık yarım sevdalara.
Gülüşün fezayı hatırlatıyor,
Mavilerle kaplı yalnızlıklara.
“
Yeşili seviyorum, ben en çok
Özlem var kıpkırmızı dudaklarımda,
Gözlerinin ahengi sarar dünyaları da,
Sürüyle uçar kuğular.
Ya bir eksik ya da bir fazla
Sonunda ulaşırlar sevda topraklarına,
İşte o zaman güneş doğar
Karanlık sokaklarda yaşayanlara.
“
Yeşil ki ahengidir maveranın,
Bakışları uçurum olan yârin.
Hasta gönüllere şifadır kokusu,
Siyahla beyazın ayrım çizgisi,
Yürekten çıkar aşkın buğusu.
Yazarım ben kırık hayallerin delisi,
Şairiyim ben sen saklı satırların,
Karanlık sokakların kara gölgesi…
Kayıt Tarihi : 6.1.2015 14:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!