Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Rengi ne farkeder değil mi dostum?..belâ işte..dur az yumşatayım ben bu belâyı..''tatlı belâ''yaptım izninle...yüreğine sağlık Ferit Teksoy
tüm belaların en vazgeçilmezi
sanırım sevda belasıdır...
ama sevda belasının rengi bu satırlarda...
Kara bela olmuş ... ;))) güzel bi şiir.
sadakat diye buna denir bence..........yürekte tam bir sadakat...........
şansını iyi kullan İbrahim dost selamlar
Turhan Toy
Kara sevda misâli..... yüreğinize sağlık
Tek sansi yarin sacina baglamis sair
görmez gözü gerisi tamamen vesair
Sevda belası bir kez gönlünüzü zedelemesin. O yaraları ancak kara bela iyileştirir ama dener mi, acaba??? Sevgiler... Mehmet nacar
İçinizdeki karanlıkları dökünce aydınlanmışsınızdır umarım. Hoş bir şiir. Sevgiler
Gülay Yıldız
Acaba gözün karası mı,bakışın karası mı?
Rengin ve tenin karası mı,vicdanın karası mı?
yine duygu yoğunluğunun yaşandığı bir şiir İbrahim ustam..Sevgiler ve saygılar..
tatlı belâ der gibisin..:)
asıl sen O'nun tek şansısın...iyi değerlendirmesini dilerim..!
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta