Kara ardıç Şiiri - Ali Osman Gürlek

Sırtımı dayardım kara ardıç gövdesine
Bakardım türkmen dağın uzak yamaçlarına
İşitir gibiydim hoş muhabbeti kuş seslerini
İşitir gibiydim ala geyiğin yavrusunu aradığını

Zaman zaman gökyüzüne bakar bulutları seyrederdim
Gök yüzündede deniz vardı köpük köpük dalga dalga
Hoş nida duyar gibiydim türkmenden murata giden sesi
Beni uyandırırdı o an fatmacığın cır cır sesi

Şiir yazmak gelirdi içimden alırdım kalemi elime
Yazardım dağdan sudan topraktan
Şairmi oluyordum ne yok bu bir sevdaydı
Vatan aşkı bayrak aşkı millrt aşkıydı bu

Kuşlar konardı kara ağacın dallarına
Seslenirdi bana yaz yaz ALİ OSMAN efendi
Görürdüm porsuk çayını erenler tepesinden
Sıra sıra söğüt ağaçlarının arasından

Rüzgarın sesini dinledim ağacın altında
Tren gelirdi o an alayunt garına
Oradan haraket ederdi istanbula ankaraya
Tren gider yol gider bir ben kalırdım birde kara ardıç.