Kimsesiz bir dünyanın eşiğinde
Bir baht buldum, puslu ve kara
Her gün batıdan doğuyor hüzün
Gözlerime düştü bulutlar kara
Ecel silah çeker ömrüme, her sonbahar
Bir silah ki çelikten, soğuk ve kara
Kara kara gözlü çocuklar
Siyaha boyuyor her satır başını
Gölgeler daha koyu, perdeler kara
Yıkıldı gölgelerin adı, kalemler kara
Dalıp gidiyor kargalar, sesler sesler
Kulağıma varmadan susuyorlar
Kayıt Tarihi : 24.9.2019 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!