Dumanı tütmeyen köyden sesleniyorum sana,
Yazı kara kışı kara,
Mevsimsiz her bahçe,
Bir kaç köşede eğreti zakkum,
Çiçekleri kuru,
Öyle ümitsiz vakıa.
Dumanı tütmeyen köyden sesleniyorum sana,
Horozları ötmeyen,
Davulları dövülmeyen,
Halayları çekilmeyen,
Acı türküleri söylenmeyen.
Yani içimden sesleniyorum şimdi sana,
Taa içimden.
Dört duvar içinden.
Kayıt Tarihi : 10.12.2016 05:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özkan Büyükburçoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/10/kara-61.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!