Çok bunalıyorum burada
Aldığım nefes boğuyor beni
Renksiz, soluksuz bir dünyada
Denizin dibinde gibiyim
Kaldırıyorumbaşımı
-Livaneli'nin dediği gibi-
Bakmak için gökyüzüme
izin vermiyor duvarlar
Her zaman sessiz oldukları
yetmezmiş gibi
Dünyamı karartıyorlar bir de...
Beş duvar arasında sıkıştım kaldım
Konuşacak kimse yok etrafta
Şu, günde üç öğün gördüğüm,
Gardiyandan başka...
Dalıp gitmek istiyorum
Sonsuzluğuna bu ölüm denizinin
Geri dönmemek
Gökyüzünü göremediğim bir dünyada
Yaşamaktan sa ölmek...
1991
İlhan YolcuKayıt Tarihi : 7.2.2002 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Yolcu](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/02/07/kara-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!