Kara Şiiri - Mehmet Ali Fırat

KARA

Göz kara olmalıdır
Kendini dağlara vurmalıdır.
Rüzgar getirmelidir dağlardan,
Kartal kanatlara binek
Tünekler getirmelidir vadilerden,

Göz kara olmalıdır,
Akı tutmalıdır,
Karasından insan su bulmalıdır.
Mavi göz
Ela göz olur
Kara ak ile sadece
Kara gözde barışıktır.
İhaneti olmaz karanın,
Bir uçarı aşk olur
Bir deli yürek
Bir efsane
bir efsane.

Göz dediğin kara olmalıdır
Bulut çalmalıdır gökyüzünden
Mavi kudurmalıdır
Kudurmalı
Denizine basmalıdır tuzu
Mavi
Çıldırmalı çıldırmalı
Yeşil katmalıdır
Rüzgarın kokusuna
İlkbahar yeşili hemde
Yeşil akmalıdır su
Suyu damıtmalıdır
Damıtmalıdır

Göz dediğin
Zifiri karanlık olmalıdır.
Kara taşların üstüne üstüne basmalı
Kar adalara yolculuk olmalı
Bir gizem olmalı
Bir gizem
Apağa erken çözülür yeşil,
Mavi erken ağarır
Kara çözülmez
kara çözülmez
Onun için en merti
En namuslusu karadır.
Ele vermez dostunu.
Dile aşkı dolamaz
“Ser verir sır vermez.”
Akşam hüzündür,
Gamdır
Kederdir
En çok da kara orda hederdir.
Sevgili kucağına özlemdir
Tenin kokusunda demdir.
El düşer
Yürek düşer
Bir de kara düşer
Ama kirlenmez
Kara göz
Karada güzeldir
Ak yanını güneşe
Karasını sevdaya gösterirken güzeldir.
Bir de şafaki güzeldir
Uysal bir rüzgar
Bir iğde kokusu
İnce bir sızı gibi,
Yorgun bir yolcu gibi çekilir güne.
Bir uzak yıldız
Bir masal
Bir masal olur gecede.

Kara güzeldir
gariplerin
Yoksulların rengidir.
Çobanların
Köylü delikanlıların aşkıdır.
Çingene çocukların
Gece kondu kızların
Sürgünlerin
Memleket tutmayanların umududur.
Göz karadır
İnsan insana düşmanken,
Dost dosta vururken
Sevda aşkı yerken,
Hayat işte böyle hederken
Sadece kara gözde,
Ak gözde
Kara ebedi bir sükut ile,
Bir ram ile kahırdan uzak,
Gafletten ıraktır.

Küçüğü
İrisi fark etmez
Bana ne
illaki kara
İllahi kara
Vallahi kara