Kara Şiiri - İlhan Soytürk

kara

kara gün içinde
bir yaşam çalkalanıp durur
sen ayrımında olmazsın
sırlı sözler üstü
karakalem bir karikatür
hayallerin var
yarını belirsiz mevsimler için

yeni umutlar olsun, yolculuk öncesi
meyveye duracak çiçekler açsın
nedensiz kapkara bir sevda olmasın
bu kentin sağanakları

ak memelere kara dişler geçmeden önce,
gül kokulu günler vardı biliyorsun
arkasından diğerleri geldi
mahzenlerde kılını dahi kıpırdatmadı birileri
sanki ışıksız tünellerde birer uzun yolculuktu
belki masumdu onlar
belki de asil bir yalnızlıktı zaman
limanlara demirlenmiş ölüm sessizliğinde
gözlerin derya deniz bilirim
vedaların en büyüğü bilinmeyen yolculuklar

ağzı süt kokan zamanlar olur, bilirsin
tam da acının ortasında
hani zifiri karanlık olur ya her şey
her şey flu, ya da gridir
o zaman dara düşmüşsün ya
olsun sen yine de gül
fırtınalar kopsa da bir yerlerde
üzülme sevdalı düşler uçur
gözlerin gün batımında olsun
zulme, ihanete dayan da ölümün nabzını tut
az kaldı biliyorum panayır sevinçler olacak
gecenin karanlığına evirilen zemheri de
dudağının kenarına bir gülüş oturt
bak düşler taşıyan bahar geldi
toz bezi kadar hükmü yok kibrin

öyle mahzun durma, kalk ayağa
anısı güzel insanlar adına
“yarımşar yudum içelim zahmeti azim eyle”
kevserde yunalım, cennete gidelim
kirpiklerini sür yüreğime sevinç ol
gece olsa da dinle, bırakma kendini
mevsimler henüz çiçek açmadı ama
olsun, otur kara günlerin şiirini yaz
martı çığlığı gülüşün var
biliyorum, dalgalar arasına sıkışmış
bu bir türkü