Tenimi derinliğine acıtan kar yangınımsın
Sensizlik bana buzdan elleriyle dokunuyor
Avucuna alıyor beni yokluğunun soğukları
Dağ başları kadar yalnız koyu karanlığım
Yokluğun okyanus dibi hayaline dalıyorum
Sensiz iki nefes arası bile yaşayamıyorum
Boş dolabım sürgülenmiş kapılarımsın sen
Vurulup göklere bakan ceylan gözleri ben
Yokluğunun yaprakları dökülüyor hüzünlere
Bir hazan bahçesiyim seni göremediğimde
Kayıt Tarihi : 21.7.2006 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)