Kar Yangını Şiiri - İsa Yılmaz

buz gibi ellerim
aynalarda donan bakışlar gibi
saatlerdir göklere açık ellerim
bir yağmur hasretinde gözlerim
oysa karlı özleyişler dökülür
dinmek nedir bilmez yaşlarım
bir kar yangını bu
suğuk ve rüzgarlı

buzdan düşler görürüm rüyalarımda
zamansız bekleyişler odasında
vakitsiz sönen hayatlar var ya
işte öylesine tükenir mutluluklarım
bir kar yangını bu
soğuk ve rüzgarlı

camlarda beliren aşk resimlerini
hoyrat rüzgarlar çiziyor
ey sevgili bugün her yan sensizlik kokuyor
kar taneleri yolları kapamadan
donmadan ayrılıkların mürekkebi
gelemez misin
bilmez misin
bir kar yangını bu
soğuk ve rüzgarlı

güneş yerlere iner bazen
yürür sokaklarda alev alev
mağara duvarlarına perçinlenmiş karanlıklar var ya
işte öylesine muhtacım ışığına
ey sevgili asırlık gecelerime doğamaz mısın
bilmez misin
bir kar yangını bu
soğuk ve rüzgarlı...