Kar Yağmadan Ölme! Şiiri - Erdem Aksoy

kar yağmadan
ölme.

saçlarını okşayamadığım
bir kadındır
Karadeniz.

uykularımı bölen sabahlara değin
uyandıran ter içinde, kan içinde
öldüren, dirilten bir nefes kadar
yakın, ırak bir tanrı misali.

kar yağmadan
ölme.

yatağına giremediğim
bir kadındır
Karadeniz.

soğuk, puslu, yarım bir aşk gibi
korkutan beni, ayrılık gibi, terk ediş gibi
nefes nefese bırakan, kıran, bölen
paramparça eden bir hayat kadını.

kar yağmadan
ölme.

toprak ol
tanrı ol
çamur ol
fındık ol dalda
balık ol
dua ol yaralı avuçta
şarkı ol dilde
şiir ol dilinde genç bir kızın
yağmur ol
deniz ol
gemi ol, en karasında denizin
bir hayat kadını ol
mapustan çıkmış bir delikanlı ol
rüya ol, en karasında gecenin
çocuk ol
çiçek ol
silah ol, vurul, vur!
şehir ol
yol ol, gidilmeyene
yok ol her arandığında!

ama kar yağmadan ölme.