KAR YAĞIYORDU HAFİF İNCEDEN
Bir gece çıkıyordum evden
Ne dur diyen vardı nede git,
Biri bakıyordu pencereden,
Kısa soruyordu mütereddit
Duymadı uzaktı menzilden.
Kar yağıyordu, hafif inceden,
Vermiyordu kar yiğide geçit,
Çok yağmış dünkü geceden,
Yoruldu, gözü arıyordu binit,
Yürüyecekti, gelmiyor elden.
Kulağına bir ses geldi inceden,
Baktı üniformalı genç bir zabit
Yürüyordu arkaya bakmadan
Soruyordu ayazda nereye yiğit,
Kovulduğunu hiç belli etmeden.
Yolcu yolunda gerek dedi birden,
Seni yolcu edenler olmalı koca it,
Dedi ben yapayalnız ta ezelden,
Sordu kar fırtınaya çevirdi çok şedit,
Dedi ben kopamam menzilden.
Sordu menzil nere, anladı halden,
Dedi kenarları taş ile çevrili lahit.
Gençsin ne işin var,yaşamak varken
Dedi dünyayı dar ettiler oldum ifrit.
Ağlıyordu sevdiklerine veda ederken.
Selimi der, fayda yok nankör kediden,
Beyhude, fitne fücürden olmaz mürit,
Öbür alemi düşünüyorsanız şimdiden,
Selimiyi üzmeyin, en güzel insan müfit
Anlayın artık size fayda vefakar babadan.
07.01.2019 Ben Selimi
Kayıt Tarihi : 7.1.2019 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşim ve evlatlarıma ithaf olunur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!