Sözün bittiği yerdeydi
Anlamını yitirmişti kelimeler
Zaman tükenmiş, dinmişti gözyaşları
Acı biteviye ve kalıcıydı hasret
Son yaprakları dökülmüştü hazanın
Ve mevsim zemheriye dönüyordu
Kar yağıyordu! ...
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Toprağı kar örtmüştü, adamı “ölüm”
Son sayfası da okunmuştu kitabın..
Sıyırıp attı üzerinden bedenini
Ağır geliyordu! .
Dudaklarında garip, beyaz bir tebessüm
Ve “ruhu” göklere yükseliyordu
Kar yağıyordu! .....
Bir hayat yürüyor dizelerde... bir adam ve bir kadın...
Kar her yanı beyaza boyarken... ölüm gerçeğiyle var oluyordu...
'Toprağı kar örtmüştü, adamı “ölüm” '
Şiirdi okuduğum...
Tebrikler
Saygımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta