Çocuktum…
kar yağıyordu.
sevinçlerim ıslanıyordu.
baba oldum…
kar yağıyordu.
serçeler, sığırcıklar ağlıyordu.
ben, ben oldum,
yine kar yağıyor.
her kar tanesinde
ayrı ayrı yaşıyorum,
her yere düşen tanede,
çocukluğumun anıları canlanıyor,
ben, aralarında koşuyorum.
Kayıt Tarihi : 16.12.2012 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!