Kar Yağıyordu Şiiri - Hamiş Mustafa

Kar yağıyordu ince,ince,
Siyahın beyazlığa bürününce,
Gök yüzündeki bulutlar gülünce,
Kar yağıyordu.

Umut dolu hayaller kapanıyordu,
Yer yüzündeki kötüllükleri kovuyordu,
Hayatın sayfası bembeyaz oluyordu,
Kar yağıyordu.

Çoçuklar kardan adam yapıyorlardı,
Sevinçlerini içerisine koyuyorlardı,
Beyazlık onlarında aydınlıklarıydı,
Kar yağıyordu.

Düşünüyordum doğduğum günü,
Beyazın siyaha döndüğünü,
Beyaz kefenin üzerime örtüldüğünü,
Kar yağıyordu.

İnsanların kalleş olduğu dünyada,
Barışa hasret insanlarında,
Mustafanın bembeyaz dünyasında,
Kar yağıyordu.