Kar Yağıyor Bembeyaz Şiiri - İlyas Altuner

Kar yağıyor bembeyaz
Üşüyerek bekliyorum yolları
Güneş topluyorum bacalardan
Kardan adam yapan çocuklar
Kardan bir sen yapamayacaklar
Kızaklı ihtiyar
Gemi indiriyor göğsüme sanki
Ben seni özlüyorum karda
Kar utanıyor hatırana yağmaktan

Kar yağıyor bembeyaz
Çocuk kalbi değmiş yüzümle
Ellerim duada
Kar, beyaz çiçeğidir özlemin
Yine çarmıha geriliyor gözlerimde bir İsa
Yine bir çiçek esmerleşiyor
Kardan adamlar yerlerde
Seni yitirdiğimi anımsatıyor bana
Gelirsen saçların karla örülü
Sana söz, bozmayacağım

Kar yağıyor bembeyaz
Benim yüzüm kanıyor
Çekingen yağmurlar yüzümde saklı
Utanıyor iffetimden mevsim
Bembeyaz örtüyor beni
Uçuşurken havada bir sarı yaprak
Kuşların gagasında bayram havası
Güneş saklanan bacalar
Beyaz duyguları kirletiyor
Çocukların elleri soğukla sarılı
Benim kalbim özleminle üşüyor

Kar yağıyor bembeyaz
Bir güvercin zikriyle yüce
Samanyolu kadar dipsiz şimdi dünya
Hayat salıncakta mesrur
Kaçıyorum nefrete dolanarak
Çünkü kar yağıyor güneşe
Soğuklar zafer takı
Sinem bu elemle garip