Kar Yağınca Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Kar yağınca tufan yapar
Rüzgâr yapar boran yapar
Evsiz, barksız yoksulların
Her anını zindan yapar

Kar yağınca şiddetlenir
Tüm gücüyle kibirlenir
Yoksullara hiç acımaz
Düzen gibi böbürlenir

Kar yağınca kar üstüne
Her yer döner kar büstüne
Dışarıdaki tüm yoksullar
Dert çekerler dert üstüne

Kar yağınca yere iner
Yüreklere korku siner
Yoksulların çilesine
Gam üstüne kaygı biner

Kar yağınca tozar düşer
Ateş yapar yürek pişer
Börtü böcekler ölürken
Garip yoksul Yaz’ı düşler

01.01.2015
İstanbul