Kar Yağdırdın Şiiri - Veysel Eraslan

İliklerim buz tutuyor baharda,
Dallarıma kar yağdırdın hayırsız.
Kardelenler buzda bile açarda,
Güllerime kar yağdırdın hayırsız…

Yazım, kışım bir birine karıştı.
Gözyaşlarım Fırat ile yarıştı.
Can özüme çıngı düştü tutuştu.
Küllerime kar yağdırdın hayırsız…

Ferhat gibi yıkamadım dağları.
Çamlıbeller barındırmaz sağları.
Bu sevda ki aşacaktı çağları.
Yollarıma kar yağdırdın hayırsız…

Duman oldun bizim eli kapladın.
Hançerini tam sineme sapladın.
Saçlarımdan siyahları topladın.
Tellerime kar yağdırdın hayırsız…

Yaraladın ceylan gibi sekerken.
Acımadın al kanımı dökerken.
Kervanımız tam yokuşu çıkarken.
Bellerime kar yağdırdın hayırsız…

Leyla ile tüm güzeller çöllere.
Firar etmiş, baykuş konmuş güllere.
Selam söylen dostlar, gül gönüllere.
Dillerime kar yağdırdın hayırsız…

Gönül aşk ilinden edince firar;
Karı, kispî topladım ki tüm zarar.
Veysel; tutunacak ince bel arar.
Kollarıma kar yağdırdın hayırsız…

8-9-97
Veysel ERASLAN
Yozgat